اقتصاد لعل و سرجنگل

 وضعیت اقتصادی:فعلا در نتیجه نبود فرصت کاری یابی، نبود منابع عایداتی و قحطی و قیمتی مواد اولیه مشکلاتی زیادی اقتصادی دامن گیر مردم است، اما باز هم اگر مقایسه شود نسبت به سال های گذشته زنده گی مردم خوب تر از گذشته است.o منابع عایداتی:I. زراعت و مالداری:
زراعت: شغل مردم در لسوالی لعل وسرجنگل، تقریبا نزدیک به 70% زراعت و مالداری است که تقریباً 60% عاید مردم را تشکیل میدهد. زرع گندم، جو، شخال، مشنگ، کچا لو و علوفه جات برای دهاقین معمول است، با وجود که موئسسات و حکومت کار های توسعوی در بخش زراعت در این ولسوالی داشته اما متاسفانه سیستم زراعت در این ولسوالی تا به هنوز سنتی باقی مانده است، از آنجاییکه زراعت ارتباط مستقیم با زمین داران و چگونگی وضعیت زمین، اقلیم وجغرافیا دارد، درنتیجه آب و هوای نا مناسب، خشک سالی ها، ساختار جغرافیایی، عاید و حاصلات نا چیز و اندک است که حتی به اکثر فامیل ها تکافو نمیکنند و هر سال از سال قبل به تعدادی که از کار زراعت دست میکشند افزود میشود.
نظر به سروی موئسسه اکسفام 2003 و موئسسه IAMدر سال 2000 مقدار 180000 جریب زمین للمی که اکثراً در تپه ها واقع است و 60000جریب زمین للمی ، همه یک فصله قابل زرع است. از مجموع با شنده گان این ولسوالی تقریباً 40% زمین داران و 60% بی زمین اجاره داران است. از دوران عبدالرحمن تا به1978 تقریباً 23% زمین های آبی، للمی و علف چر ها توسط کوچی ها به زور تصرف شده و اسناد تهیه کرده است که فعلاً به مردم محل اجاره است.

مالداری: مالداری جزی لاینفک زراعت یکی دیگر از منابع مهم عایداتی مردم در این ولسوالی است اما متاسفانه در نتیجه خشک سالی های اخیر وکمبود علوفه مواشی زیادی به فروش رسیده است. فروش حیوانات، مانند گاو، گوسفند و بز و همچنان فروش فراورده های حیوانات مانند قروت، پست، روغن و پشم و سوخت از جمله منابع عایداتی مردم ا زمواشی است که شامل 60% عاید زراعت و مالداری است.II. عاید از طریق مزد بگیری و کار گری:یکی دیگر از عایدات قابل توجه در این ولسوالی مهاجرت و مذدور کاری جوان ها به کشور های خارج مخصوصاً ایران و شهر های بزرگی چون کابل، هرات، مزار شریف و بقیه شهر ها در داخل است. که تقریباً پول بدست آمده از مذدور کاری 20% عاید مردم را در این ولسوالی تشکیل میدهد.III. تشبثات خصوصی:تشبثات خصوصی یعنی خرید و فروش، و ارایه خدمات یکی دیگر از منابع عا یداتی در این ولسوالی است که تعدادی اندک مردم دست به کار است و هرگاه عاید شان شامل محاسبات عمومی عواید در این ولسوالی شود گراف فیصدی آن تقریباً به 10% میرسد.

لیست ازبازار های کوچک که د رمنطقه وجود دارد:

تعداد دکان	نام بازار	شماره
450		1
90	سفید آب	2
70	گرماب	3
20	قزل	4
25	خم شور	5
50	کرمان	6
15	وزی (سنگ زرد)	7
12	ده میر داد	8

بازار های نام برده تقریبا از 30 الی 40 سال به این طرف کار خریدو فروش را در این ولسوالی اکثر توسط خود مردم محل انجام میدهند، خریدو فروش در نبود پول اکثر به قرضه و یا جنس در بدل جنس (فراورده های مواشی و حاصلات زراعتی چون شخال و مشنگ و در بدل آن اجناس دکان) انجام میشود.
قبل از آن تمام معاملات خرید و فروش توسط مردم بیرون از ولسوالی و مخصوصاً کوچی ها انجام می یافت. نتیجه نبود عایدات مالی خریدو فروش خوب نه همانطور که ذکر شد اکثر به قرضه صورت میگیرد. IV. کمک های حکومت و موئسسات:اخیراً شش موئسسه غیر دولتی و ادارات سکتوری حکومت مشغول کار های، انکشافی، تعلیمی و توسعوی است، نحوه/شیوه کاری هر یک فرق میکنند، موئسسات و حکومت بعضاً فعالیت شان به همان بودن تشکیل شان ختم میشود اما بعضاً مثل موئسسه افغان اید که پروگرام همبستگی ملی را در این ولسوالی تسهیل و تطبیق نموده است با ایجاد 282 شورا همبستگی ملی 676قریه را در سطح ولسوالی تحت پوشش قرار، داده تعداد 27287 فامیل مستفدین 507پروژه های خوردو ریز ساختمانی به ارزش مجموعی 272870000 افغانی مستفدین پروگرام میباشد که در طول سال های اخیر بی سابقه و کار چشم گیر است.
باقیمانده 10% عواید مردم در این ولسوالی از کمک های حکومت و موئسسات تامین میشود اما این عواید ثابت نیست گاهاً کم و گاهم ممکن زیاد باشد.
100% تامین مخارج مردم به معنای داشتن یک زنده گی مرفع نیست بلکه داشتن یک زنده گی بخور نمیر است که گزاره میکنند.